Polot Özlüoğlu’nun son kitabı “Sahi Benim Adım Neydi” kitabını okuduktan sonra aklıma Mehmet Rauf’un Eylül romanındaki şu muhteşem cümleler geldi:
“Evet her şey çürüyor, her şey... İnsanlar çürümeyecekler mi? Eylülde, sanki bahara hasret çeken hazin bir tazelik, sanki üzerine çöken kışın, kendini mahvetmek isteyen sonbahara rağmen devam etmek,
