Ruhun kendine seçtiği bölge olarak yüz, imge güzel ve yaygındır, yüzün kendine özgü ve dile sığmaz özelliğini dinsel bir biçimde yansıtır. Portre fotoğraflara ya da resimlere baktığımızda, uzun zaman önce yitip gitmiş insanları betimleseler bile, içimizde uyanan heyecan bundan kaynaklanır. Yüz bir çağrı gücüdür. Freud, Leonardo da Vinci üstüne yazdığı şaşırtıcı yazıda, bir yüzün süreyi nasıl kat edebildiğini ve günün birinde, büyüleyiciliğini canlandıran bir karşılaşmadan ya da bir olaydan sonra, kendini gerçekliği içinde anımsanmasa da duygusal olarak dayatabildiğini göstermiştir. Freud, Leonardo'nun kişisel olarak izlediği yola bakarak, Mona Lisa'nın ünlü gülümsemesinin, "kadın figürlerinin dudaklarına bir büyücü gibi onunla can kattığı o eşsiz, büyüleyici ve gizemli gülümseme"nin kökenlerini bulmaya çalışır. Leonardo'nun kendisi elli yaşındayken Mona Lisa del Giocondo'nun yüzünde yakaladığı ve belki de en azından bir anının bilinçdışında, ola ki daha baskın bir yoğunlukla, ona açık seçik anıların olmasa da çocukluğa dönüşün dar kapısını açan gülümseme.
Sayfa 278 - Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2021.Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·214 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.