Sen yıkılmış şehrin, deniz kıyısındaki huzurusun. Savaştan çıkmış çocukların elinde tuttuğu oyuncağı kadar değerli ve umut dolusun.
Kurak çöle yüzyıllar sonra yağan yağmursun.
Sen, çürümüş duvara güzellik katan o papatyasın.
Sayfa 42Kitabı okuyor
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.