Evet, herkese yeni yılda çok daha verimli okumalar dileyerek 2024'ün ilk incelemesiyle karşınızdayım.
Önceki kitabımı ( 
Uzaktan Kumandalı Kız ) yarım bırakmaya karar verdim. Sınavlarımdan önce 'kısa bir şey olsun, derslerle uğraşırken beni o kadar zorlamasın diye başladım ancak derslerim o kadar yoğundu ki asla bitiremedim, sınavım bitince de daha çok ilgimi çekip bayadır okumak için heyecanlandığım bu kitaba başladım.
Zaten uzun zamandır bu kitabı okumayı istiyordum ve beklentim gerçekten yüksekti, çünkü birçok yerde bu kitap karşıma çıktı. En son en sevdiğim yazarlardan biri olan 
Nihan Kaya 'nın kitaplarından birinde (emin değilim ama 
Erteleme olması lazım) bu kitabı görünce açıkçası beklentim daha da arttı ve bu süreç beni kitabı satın almaya itti.
Açıkçası, sadece kitabın arkası, ilk anlatılan hikaye ve önsöz bile çok etkileyiciydi ve beklentimi daha da yükseltti. Gerçekten bu kitabın bana çok şey kazandıracağını umuyordum sanırım. Özellikle de bedeniyle çok barışık biri olmadığım için. Bana bir şeyler kattığı doğru, inkar edemeyeceğim ancak her anlamda bu kadar yükselmiş beklentimi karşılamakta kesinlikle yetersizdi.
Kitap genel olarak kendisiyle barışık insanlar ve anneleriyle yapılan röportajlar üzerinden yazarın fikirleriyle ilerliyor. Konsept güzel aslında ancak bu konuyu ele almak için yeterli mi bilemiyorum. Ayrıca tabii ki insanların hikayelerinden kendinize bir yere kadar pay çıkartabiliyorsunuz ancak son bölüm harici hiçbir şekilde bedenimizle daha barışık olabilmek üzerine nasıl gidebileceğimiz üzerinde durulmamış. Bir de, bilmiyorum ne düşünürsünüz ancak daha bedeniyle barışık olamayan ya da eskiden bu sorunu yaşayan insanlar üzerinden ilerleseydi bu röportaj işi, ve bu durum üzerine konuşulsaydı, belki bunu nasıl yendikleri üzerine bir sohbet daha yararlı ve işe yarar bilgiler alabileceğimizi hissediyorum. Bunu şuradan da çıkardım, bedeniyle barışık kızın hikayesindense annelerinin hikayesi ve bunu en azından kızlarına nasıl geçirmedikleri kısımlar daha çok ilgimi çekti.
Tabii kitabın hoşuma giden tarafları da var. Yazarın bence örnek alınası bir feminist tavrı var. Gözden kaçırdığım bir şeyler olursa her şeyi konuşabiliriz ancak hiçbir şekilde erkek düşmanlığı görmedim kitapta. Aksine, kız çocuğu gelişiminde babanın rolüne de az da olsa değinmiş. Arttırılabilir tabii ki, ancak özellikle o kısım çok hoşuma gitmişti.
Ve tabii ki toplumdaki söylenmeyen kurallara rağmen kadınların ne kadar güçlü olduğu ve erkeklerin yapabileceği her şeyi kadınların da yapabileceği üzerinde çok durmuş, bu da kitapta sevdiğim bir şeydi. Ve hepimizin farklılıklarımızla güzel olduğumuz, ayrıca yaşlanmayla alakalı bölümü de çok sevdim. Umarım bir gün ben de kendimi bu şekilde kucaklayabilirim.
Yayıneviyle alakalı söylemek istediğim, ufak birkaç eleştirim var. Dürüst olmak gerekirse, çevirisi çok iyi değil, bazı cümleler istenilen şekilde etki etmiyor. Bazı kısımlarda gereksiz yere tekrarlanan kelimeler, anlatım bozuklukları var. Bazı kısımlarda, noktalamada da problemler var. Bazı kelimelerin bazı harfleri eksik. Sadece bana mı bu şekilde denk geldi bilmiyorum, kitabımın orijinal olduğuna da eminim. Açıkçası okurken bunlara dikkat eden bir insanım. Herkesin gözüne bu kadar batacağını sanmam ama bundan sonra bu yayının alternatifi varsa ona yönelirim muhtemelen.
Muhtemelen bu kadar yüksek beklentiyle okuduğum için beni mutlu etmedi ancak özellikle bedeninizle barışmak yolunda bir adım atmak istiyorsanız daha sakin bir kafayla bu kitaba bir şans vermeniz kanaatindeyim.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.