Verilen nimetlere karşı çok nankörüz çok. Elimizde her şeyimiz var, her şeye sahibiz ama hâlâ daha olmayan iki üç parça şeyin peşinde koşup ömrümüzü onlar uğrunda tüketiyoruz. Elde edemeyince de sanki dünya başımıza yıkılmış gibi davranıyoruz, hemen (hâşâ) isyana kalkışıp Allah'ım neden olmadı diyoruz! İnsanlar ne şartlar altında hayatta kalmaya (bakın hayatta kalmaya dedim, yaşamaya demedim zira yaşamak farklı bir şey) çalışıyorlar, bizlerse hep ufak hesapların peşindeyiz. Vallaha çok nankörüz!