Mümkünsüzlüğün Ütopyası... Muhteşem değil mi ama,,,
Masallarımı, yarattığım oyun dünyalarını dinlemekten bıkıp usanmazdın. Dönüşü Olmayan Şato'yu, Hüzün Ülkesini, Unutulmuş Sözcükler Ormanı'nı anımsıyor musun? Sana yalanlar söylemeye, seni kandırıp masallarıma inanmanı sağlamaya, en olmayacak sahnelerin birini bırakıp ötekini anlatmaya başladığımda yüzünde beliren ciddi ifadeyi izlemeye bayılırdım...
Sonra da hepsini uydurduğumu söylerdim...Üzülürdün.
Gözyaşlarını da gülüşünü sevdiğim kadar severdim galiba...
·
1 artı 1'leme
·541 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.