Korku kadar insanı endişeye sürükleyen bir diğer şey de umuttur. Seneca kendisi gibi Stoacı olan başka bir isimden referansla "Bir şey ummazsan korkmazsın da' der. Bugünü ıskalayıp geleceğe çengel atarak yaşayan iki duygudur korku ve umut. Çünkü insan umudu ve korkuyu içinde taşıdığında endişeli bir bekleyişle bugünü kaçırır. Ummaktan kasıt daima büyük beklentiler içinde yaşamaktır. Beklentiler gerçekleşmediğindeyse endişe başlar.