Winnicott, öfkelenmeyen çocuğun, ebeveynine dair umudunu kaybetmiş çocuk olduğunu vurgular. Çocuk kendi iradesinin ebeveyninin iradesine dokunamayacağını, ebeveyni değiştiremeyeceğini bilir. Bu yüzden "kötü davranış" dediğimiz şeyi de göstermez. Çaresizce ve umutsuzlukla boyun eğmektedir. Maalesef bizim "iyi çocuk" dediğimiz çocuktur bu.
Sayfa 165 - Eksik Parça Yayınları 4.BaskıKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.