~
Eski Mezopotamyalılar ölümsüzlüğe inanmadıkları halde bir tür ölüm sonrası kalıma inanıyorlardı; bu bir bakıma çelişkidir. Ölümün insanı korkunç bir değişikliğe uğrattığına inanıyorlardı; bir etimmu'ya dönüşüyordu. "Etimmu'nun ölüm sunularıyla beslenmesi gerekiyordu ve ihmal edildiğinde, hayattakilere eziyet etme gücüne sahipti... Mezopotamya demonolojisinde öldüğü bilinmeyen ve ölü gömme töreni gereğince yapılmayanların etimmu'ları en ürkütücüler arasındaydı. Ama öbür dünya, gereksinimler yeterince karşılandığında bile korkunçtu. Kur-nu-gi-a'da, besinlerin tozdan, tözlerinin balçıktan oluştuğu, dönüşsüz bir ülkede oturuyorlardı... burada hiç ışık görmüyorlar ve karanlıkta oturuyorlardı."
~
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.