Her Çocuk Üstün Yeteneklidir Bahar Eriş' ten okuduğum ilk kitaptı. Kendisi ilgili alanyazında oldukça bilgili ve tecrübeli bir eğitimci. Okumuş olduğum bu kitabında bahsettiğim bu bilgi ve tecrübeyi etkin şekilde kaleme alarak bizlere sunmuş.
Kitabın içeriğine değinecek olursam genel olarak yetenek ve potansiyel arasındaki ilişkiye ve bu ilişkinin temeline ve bununla birlikte toplum ve kültür bileşkesinde bu tür tanımların algılanışının nasıl değiştiğine çeşitli örnekler üzerinden değinilmeye çalışılmış. Ayrıca kitapta gecmiste yaygın olanın aksine sadece sayısal ve sözel becerilerin yetenek teşkil etmediğini her bireyin yeteneğinin biricikliğinin ve kendine özel oluşunun sıkça vurgulandığını fark edeceksiniz. Buradan yola çıkararak, Gardner'ın çoklu zeka kuramına göre herkesin kendine ait daha iyi olabileceği güçlü bir alanı var diyebiliriz.
Aslında kitap, günümüzdeki yetenek algısı ve geçmişteki zeka anlayışının bir noktada artık birbirinden ayrıldığını, 21. yüzyıl becerileri ve beklentileri üzerinden güncel örnekler vererek açıklamak ve bir şeyleri değiştirmeye çalışmak amacıyla yazılmış.
Bu kayda değer çabasından ötürü sevgili
Bahar Eriş' i tebrik ediyorum. Çünkü okuduğum pek çok satırda, okurların, velilerin ve eğitimcilerin
"Gerçekten bir şeyleri nasıl değiştirebiliriz?"
sorusunu sormaya teşvik edilmiş olması hakikaten es geçilmemesi gereken önemli bir nokta diyebilirim.
Ancak tabii ki yapıcı olacağına inandığım bir iki eleştirimi de yapmadan geçemeyeceğim.
Bunlardan ilki ve bence en önemlisi; bu tür kitaplar genelde kuvvetli bir akademik geçmişi olan kişilerce yazılır. Bu da onların alanda birçok araştırmayı takip eden ve mevcut resmi en güncel renkleriyle gören insanlar olmaları açısından okura tamamen pozitif bir etkisi olacak gibi görünse de kanımca durum tam olarak böyle değil.
Bu durumun şu türden bir eksisi de var: Kitap aracılığıyla aktarılmak istenen mesaj, gereğinden fazla akademik bilgiyle harmanlanınca ileti odak noktasından uzaklaşabiliyor ve insanlara konunun özü tam olarak iletilemeyebiliyor.
Bu durumla ilişkili olarak bir diğer eleştirim ise, kitabın büyük bir kısmının genel olarak; tanımlar, yaşam örnekleri ve doğru sorunun kendisinin ne olduğu ile ilgili bilgi vermeye dayalı olması. Sorunun ne olduğu evet çoğu zaman sonuç kadar önemlidir, ancak çözüm her zaman daha çok arayışında olduğumuz şeydir. Yani anlatmak istediğim şey şu: Ben bir kitabı bu donanıma sahip birisinden okumak istersem talebim de aynı ölçüde değişecektir.
Bu sebeple çözüm önerileri konusunda kitabı maalesef ki yeterli bulamadım.
Fakat genel olarak yazar, işlenen konuya başka bir perspektiften bakmamı sağlandığından kitabı faydalı ve öğretici buldum. Bu sebeple kitabı okumanızı içtenlikle tavsiye ediyorum. Ayrıca bir gün fırsat bulursam kendisiyle yazdıkları üzerinden konuşmayı ve fikir alışverişinde bulunmayı da çok isterim.
İyi okumalar.
