Ve evrensel sempati “benzerlik” ilişkileri aracılığıyla kendini ortaya koyar.
Evrensel sempati, makrokozmos ile mikrokozmos arasında denklikler, uyumlar, oranlılık ilişkileri olduğu anlamına gelir. Bu, Chartres Okulu’nda gördüğümüz bir fikirdi; orada bu fikirle karşılaşmamız da bir rastlantı değildi, çünkü Chartreslıların kaynağı ile Hermetik geleneğin kaynağı aynıdır : Platon’un Timaios’u. Ama metafizik çerçeve değişmiştir. Ortaçağlıların makrokozmos- mikrokozmos ilişkisi, Tanrı, insanı ve dünyayı kendi suretinde ve kendine benzer istemiş olduğu için böyleydi. Rönesans Yeni-Platonculuğunda bu ilişki zorunlu olarak vardır, Tanrı’nın dünyaya yayılmasının zorunlu olduğu gibi.
Sayfa 241Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.