«Buna karşılık radikal sağcı, sevginin kendisini öldürmek ister. İntikamı sevgiye yöneliktir, çünkü sevgiye duyduğu ihtiyacı bir aşağılanma ve taciz olarak algılar. Uyguladığı şiddetin kurbanı sadece protestosunun simgesi değildir, aynı zamanda çok kişisel bir anlam da taşır. Kendi içindeki o nefret ettiği zayıflığı temsil eder. İsyankarla olan farklılığı buradadır: İsyankar, simgesel bir protesto nedeniyle öldürür, kurbanın kişisel bir önemi yoktur. Onun duygularından kaçışının temelinde, duygu dünyasındaki yarılma vardır, çünkü duyguları onu anne-babanın tahakkümcü talepleri karşısında korunmasız bırakır. Buna karşılık konformist sağ radikal, anne-babasının duygu dünyasını, onların duygular ve sevgi ihtiyacı karşısında duydukları nefreti sahiplenmiştir.»
Sayfa 60
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.