Güneşi uyandıralım bitti. Şeker portakalı bitince ağlamıştım ama bu sefer ağlamadım. Zezé bu kez karşımıza hüznü yalnızlığından mütevellit bir çocuk olarak çıkıyor ve bu kez Portuga yerine hayalî arkadaşları ile En sevdiği öğretmeni Peder Fayolle var yanında. Güneşi uyandıralım derken de hepimizin içindeki hayattan bezmiş o ölü ruh var ya ha işte onu uyandıralım demek istiyor yazar, artık ne kadar uyandırabilirsek yani bilemiyorum neyse kitabı okuyacaksanız önce Şeker Portakalı 'nı okuyun, okumayacaksanız da okuyun. Her şeyi çok erkenden öğrenenlere.. teşekkürler!
