yazma tıkanıklığı yaşayan bir yazarın kendi hayatını keşfine, yeniden yazabilme sürecine tanık oluyoruz. okurken eroğlu’nun üslubu yine kendini belli ediyor. ancak diğer romanlarına göre benim için biraz daha sönük kaldı. iki farklı mekan iki farklı kurgu benim için çok iç içe geçebilmiş değildi. bir de birkaç kez tekrar edilen “romanmış gibi, roman karakteriymiş gibi” ifadeleri beni bir roman okuduğum gerçeğine çekti. belleğin kış uykusu ve yarım kalan yürüyüş’de zamansal ve mekansal olarak bir kurgunun içindeymiş gibi pek hissetmemiştim. akıp gitmişti çünkü. bir de her eserinde olduğu gibi yapılan siyasi eleştirilerinin bu kurguda sonradan alınıp konulmuş gibi olması hoşuma gitmedi. akışın içinde kendiliğinden olmuş gibi değil de sonradan eklenmiş gibiydi. okurken bu beni çok rahatsız ediyor. beğenmediğim yanlarının haricinde insanları her yönüyle yazabilmesini seviyorum. insanın içindeki çiğ ve törpülenmemiş yanı açıkça görüp yazabilmesini seviyorum. ilk eserlerinden okumaya devam edeceğim. keyifli okumalar.

Kendi Hayatında Ölme VaktiMehmet Eroğlu · İletişim Yayınları · 202253 okunma

·

165 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nihal