“Takvâ, daha önce hiç yapmadığın günah düşüncesinden kalbini temiz ve uzak tutmaktır. Bu şekilde kul, günahı terketme azmiyle elde ettiği kuvveti, kendisi ile günahlar arasında bir kalkan(perde) yapar. Kalbi bu hale iyice alışınca işte o zaman ona müttaki denir. Böyle bir tövbeye ve günahı terketme azmine de takvâ denir.”