Sivas dedim... Sivas konakları dedim... Bir zamanların zevklerinin, mutluluklarının, gülümseyişlerinin, çizgilerini taşıyan konaklar dedim... Görünmez bir buyruğun tevekkülü ile bir şiir åhenginde; ağacı, taşı, toprağı, demiri işleyip, devrinin sanat zevkini çözülmez bir muammaya dönüştürürken, yaptığı işi ibadet sayan ustalar dedim...
Konakların yapılış tarzını, malzeme taşıyan elleri, evlerin içini ve dışını bir gelin gibi süsleyip sanatını konuşturan mütevazı ustaların ibadet huşûu ile çalıştıkları zamanı yeniden yaşamak, geçmişin sesini dinlemek için mazi kapısından geçip o günlere son bir yolculuk yapalım dedim.
Kadir Üredi
·
184 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.