Gecenin perdesi aralandı, yıldızlar suskun,
Gönlümde bir dert rüzgarı, her yanı sarar puslu.
Duvarlar yıkık, umutlar solgun ve suskun,
Gözlerimde bir çığlık, kaybolmuş, çaresiz, hüzünlü.
Gökyüzü ağır bir tabut gibi durur,
Ay, solgun yüzüyle bakar derinden içime.
Umutsuzluk yankılanır karanlık koridorlarda,
Karanlık, her adımda sarar beni, gelir içime.
Rüyalar, mezar taşları gibi dizilmiş,
Her an, geçmişin hayaletleriyle dolup taşar.
Yalnızlık, soğuk elleriyle sarar bedeni,
Gönlüm, karanlık sokaklarda kaybolmuş, unutulmuş.