Gûya içinde âdem-i âvâre dânedir.
Mânend-i div beççelerin iltikam eder.
Köhne ribat-i dehr acep âşiyanedir!
Tahkik olunsa nakş-ı temasîi-l kâinat
Ya hâb ü ya hayal ü yahut bir fesanedir.
Müncer olur ümur-i cihan bir nihayete;
Sayfın şitaya meyli baharın hazanedir.
Sayfa 3 - Mânend-i div: dev gibi. Beççe: insan ve hayvan yavrusu. İltikam: yutmak. Dehr: zaman, dünya. Temasil: timsaller. Hab: uyku. Ü: ve. Fesane: efsane. Müncer: bir neticeye varan. Ümur-i cihan: cihanın işleri. Şita: kış.Kitabı okudu
·
155 görüntüleme
Şaşkın insan, güya enun içine atılmış bir taneciktir.
Şu eski dünya konağı öyle tuhaf bir yuvadır ki dev gibi kendi yavrularını yutar.
Kâinatta görülen şeylerin aslı araştırılırsa anlaşılır ki bunlar ya uyku, ya hayal, yahut efsanedir.
Cihanın işleri bir sona varır: nasıl ki yazın meyli kışa, baharın meyli de sonbaharadır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.