Saygı Öztürk'ün kaleme aldığı 33 kurşun, yaşanmış olaydan yolaya çıkarak çıkardığı bu kitap beni derinden etkiledi. Malatya'dan yola çıkan askerlerin silahsız ve savunmasız dağıtım yerlerine gönderildiği sırada, Elazığ-Bingöl kara yolunda PKK'lı teröristler tarafından durdurulup acımasızca kurşuna dizilmelerini ve sadece 2-3 erin sağ kurtulduları katliamı, tabi tekerlekli sandalyeye mahkum kalan gazilerin bizzat ağzından o geceyi dinleyip kitap haline getirmiştir.
Bu olay 1993 yılında ve teröristlerin en yoğun olduğu bölgelerde şehire kadar inerler. Olay nasıl oldu sorumluları, yani komutanlar, telsiz görevlisinin ihmali ve mahkemeye çıktıkları halde, ceza almadan bir kaçı 1-2 yıl yatıp çıkmaları, sanırım en acısı da bu. Olan yine masum erlere oluyor. Bu olayın gerçekleşmesini sağlayan Şemdin Sakık ile de görüşen, Saygı Öztürk, o gece olayın nasıl olduğunu bizzat onun ağzından dinleyip ve kaleme aldı. Şemdin Sakık suçlamaları kabul etmeyip, bu olayın gerçekleşmesini isteyenin kendisi olmadığını bizzat Abdullah Öcalan'ın istediğini ve olayın üzerine kaldığını söylüyor. Bana göre bu olayda herkes suçlu, askerlerin savunmasız silahsız, bir otobüse doldurup görev yerlerine dağıtmak acımasızca.
Herkesin ceza alması gerekirken, ne komutanlar ne diğerleri ceza almıyor.
Okurken gözyaşlarıma hakim olamadım, böyle bir olayın 33 askerin şehit edilmesi, teröristler tarafından kol kola girin deyip acımasızca kurşun yağmuruna tutulmaları. Çok acı bir olay.
