Herkese hayırlı akşamlar
Bir Mustafa kutlu kitabıyla geldim bilenler bilir yazarın az ve öz kitaplarına bayılırım. Bu kitabı da sanırım işte okumam kaynaklı biraz tekrarlayarak okudum ki yazarımızın mesajı neydi ne anlatmak istedi tam anlayabileyim.
Bir lunaparkta gezerken insanların iç seslerini dinliyoruz kitapta, okurken bu iç seslerin aslında aynı hikâyenin halkaları olduğunu öğreniyoruz, halkalar genişledikçe lunaparkın dünya olduğunu ve buraya kapalı kaldığımızı, çünkü dünya malına, boş arzulara gönül verdiğimizi anlıyoruz,
bu yüzden çıkış yok,
çünkü bu böyledir,
dünya böyledir,
dünya arzusu böyledir
ve insanlar böyledir…
Ve yazarımızın birkaç defa tekrarladığı ‘hiç’ kelimesi de bence bundan kaynaklı…
Yazarımın kalemine,yüreğine sağlık…