"Dorian, Dorian," dedi, "seni tanımadan önce benim için varsa yoksa tiyatroydu. Yalnızca sahnedeyken yaşadığımı hissediyordum. Tek gerçek tiyatro sanıyordum. Bir gece Rosalind, diğer gece Portia oluyordum. Beatrice'in sevinciyle mutlu oluyor, Cordelia'nın acısıyla kederleniyordum. Oynadığım her şeye inanıyordum. Benimle