Astım iğrenç bakışlarından onları
tapınakların yağ kokulu kubbelerine
sallanıp durdular belki bin yıl
ölümün çirkin sarkacı gibiydiler
hep yeniden asmak geçiyordu içimden
Onlar yoktular hiç gelmemişlerdi
sevginin bereketli tarlasına
yüreğimin kumaşını dokuyorum artık
onların yasak tezgâhlarında
Tanrı hiç yoktu sevgi yumaklarında
sevgi kitaplarında sevgi şarkılarında