Yaratılan ilk insan olan Hz. Adem, cennet gibi muhteşem bir mekânda yaşamasına rağmen, içinde bulunduğu yalnızlık duygusunu Yüce Allah'a, hayatın başlan- gıç noktasını inşa eden o büyük Mimar'a arz ve şikâyet etmiştir. O yüce Mimar ise kulunu kendisinden bile daha iyi tanıyan bir büyük Güç olması dolayısıyla, Adem'e fiziksel açıdan çok benzeyen ancak tinsel bakımdan oldukça farklı bir ikinci insanı var ederek arz edilen duaya icabet etmiştir. Ve Allah bu olayla, bir bakıma yalnızlık kavramının sadece insanlarla ilişkili olabileceğini ifade etmiş, böylesine insani bir zafiyeti, kendisiyle insanlar arasında belirgin bir çizgi biçiminde ortaya koymuştur. Zira "yalnızlık" ve "teklik" ancak O'na özel bir durumdur.
Sayfa 18Kitabı okudu
·
222 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.