Kitap ilk çıktığında ayrıntılı bir şekilde araştırmamıştım. Yazarın nerdeyse bir çok kitabını okuduğum için kalemini sevdiğimden yine seveceğim bir kitap olduğunu düşündüm. Ama keşke araştırma yapsaydım dedim. Kitabın ilk sayfasını açtığımda yazarın notunu gördüm. Ve psikolojimi ekilecek bir kitaba başladığımı anladım. Keşke arka kapak yazısında daha ayrıntılı görseydik konuyu dedim. Açıklaması daha iyi olsaydı. Arka kapak yazısı bence çok yetersizdi. Kitabın içi dışında dışında da YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR uyarısı görmeliydik bence. Ama ne olursa olsun kitabı bitirdim bile. BİRAZ SPOİLER OLABİLİR İdil karakterimiz üvey babası tarafından istismara uğramasıyla başlıyor hikayemiz. Öz annesi onu kapıya koymasıyla. Okurken o kadar içimi yaktı ki ilk 100 sayfa kımızın duygularını hissettiklerini gözyaşlarını gördük, beraber döktük. Evden atılmasıyla sokaklarda gecelemesi ve soğuktan korunmak için bir balıkçı gemisinin içine girmesiyle hayatı değişmeye başlıyor kızımızın. Kaptanın ona yardımları gemi tayfasının ona arkadaş olması Kaptanın oğlu Miraç ın başta korktuğu kişi olsa da sonra yaralarının merhemi olması. Kitap 310 sayfaydı ama keşke daha yoğun bir şekilde ele alınsaydı işlediği konuyu. Yarım kalmış gibi geldi . Eksik olaylar cezasını çekmemiş karakterler bıraktı kitap ben de kızımızın annesinin onu yaralayan o adamın cezasını çekmesini isterdim. Kitap boyunca bunu bekledim ama olmadı. Yinede kızımızın Miraçla tanışması ve ikisinin de beraber yaralarını sarması güzeldi.

MiçoSelvi Atıcı · Nemesis Kitap · 0101 okunma

·

111 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yıldız Odabaşı