1. K-uzayını “kişiler” diye bir şeyin var olduğu hurafesiyle kirletin.
2. Akılcılığı reddedin ve kanaatçilik virüsünün yayılmasını teşvik edin (= Nietzscheci perspektivizm = kalıtsallaşmış/içselleşmiş öznelcilik = kapitalist ideoloji).
3. Tüm söylemleri kişiselleştirerek akıl yürütmeden kopuşu garantiye alın. “Bunu söyleme nedeniniz [buraya cinsiyetle/etnik kökenle/cinsel yönelimle/istismar deneyimiyle/medeni durumla ilgili bir bilgi ekleyin] olmanız.”
4. Mantıksal safsataların kullanımını teşvik edin, özellikle de şunların kullanımını:
Geleneğe/otoriteye (“Bunu her zaman böyle yaptık…”) ya da popüleriteye (“İnsanlar bundan hoşlanır…”) konuyla hiçbir alakaları yokken başvurmak.
Adam karalama safsatası: Tartışmak yerine tartışılana saldırmak (Bu safsata, özellikle hukukçu-politikacılar ve onları savunanlar arasında rağbet görür).
Korkuluk mantık hatası: Rakibin konumunun kasıtlı olarak zayıflatılmış bir çeşidini icat etmek, onu yok etmek, ardından rakibin argümanlarının çürütüldüğünü iddia etmek.
"K-Punk: The Collected and Unpublished Writings of Mark Fisher"