Kitap Astronomi özelinde bilim tarihinin antik dönemden modern döneme salt akıl ve mantık ile düz bir çizgi boyunca yükselen temiz, akılsal bir ilerleme olmadığı tezinden hareket ediyor. Özel
Olarak kozmik kuramlar tarihinin kolektif saplantılar ve kontrollü şizofrenilerle dolu olduğu, daima din ile iç içe yol aldığı ve bu ilerlemenin elektronik bir beyinden ziyade bir uyurgezerin davranışı olduğu iddiasını ortaya koyuyor.
Bilimin tamamen akılcı bir uğraş olmadığını ve “bilgin” prototipinin aklı başında, serinkanlı değil, tarih boyunca saplantılar, nevrozlar, dini takıntılarla yol aldığını ortaya koyuyor. Bu sayede mistik evren görüşünden, Kepler, Kopernik, Galile devrimleri ile günümüz bilimsel evren görüşüne evren algımızın evrimini ortaya koyuyor.
Tavsiye ederim.
