Yaşam tavsiyesi niteliğinde!
...Ama esas sorun yaşamadığımız için pişmanlık duyduğumuz hayatlar değil.Sorun pişmanlığın kendisi.Büzüşmemize,kuruyup kalmamıza,kendimizin ve bütün insanlığın en büyük düşmanı olduğumuzu hissetmemize neden olan, pişmanlığın ta kendisi.
Olası hayatlarımızdan herhangi birinin bundan daha mı iyi yoksa daha mı kötü olacağını bilemeyiz.O hayatlar yaşanıyor, evet, ama biz de yaşıyoruz ve asıl bu yaşantıya odaklanmalıyız.
Her yere gidip herkesle tanışamaz, istediğimiz her mesleği yapamayız tabi ama o hayatlarda hissedeceklerimizin çoğunu hissedebiliriz yine de.Kazanmanın nasıl bir his olduğunu anlamak için bütün sporları yapmamız gerekmiyor.Müziği anlamak için gelmiş geçmiş bütün müzik eserlerini dinlememiz gerekmiyor...
Sevgi ve gülmek, korku ve acı, bu hayattaki en geçer akçeler.
Gözlerimizi kapayıp önümüzdeki içeceğin tadını çıkarmak ve çalan müziği dinlemek yeterli.
Şu anda olası bütün hayatlarda yaşadığımız kadar eksiksiz ve tam bir hayat yaşıyoruz, aynı türden duyguları burada da deneyimleyebiliriz.
Olmamız gereken tek bir kişi var.
Hissetmemiz gereken tek bir varoluş var.
Her şey olabilmek için her şeyi yapmamız gerekmiyor çünkü zaten sonsuzuz.Yaşadığımız her an sonsuz olası geleceğe gebe.
Onun için bu hayatımızdaki insanlara iyi davranalım.Arada bir başımızı kaldırıp yukarı bakalım çünkü nerede olursak olalım gökyüzü her daim sonsuz...
Sayfa 271 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.