Sahip olmadığı bir yaşam üstüne dile getiremeyeceği hayallere dalmış olan bir erkek ya da kadın, birden düz bir duvarda bir kapıyla karşı karşıya gelir. Bu kapıyı açar. Kapının ötesinde o hayat ve o hayatı doğal karşılayan bir erkek ya da kadın vardır. İlle de bir şeylere sahip olma isteği değildir söz konusu olan, belki de tam tersidir, ama gizli bir yaşam serilmiştir gözler önüne. Aranan gerçek yuva budur işte o kişi, sevilenin ta kendisidir.
Sevilen'in çoğu kez seven'in hayallerinin vücut bulması olduğunu söylersem belki de sinik bir yaklaşım içinde olduğum savunulacaktır. Oysa belki de bu kadarı yeterlidir. Hayaller değiştiğinde -ki değişirler, ki değişmek zorundadırlar -acı başlar. Büyülü kent birden yok olur ve siz yellerin kavurduğu çölün ortasında yapayalnız kalıverirsiniz. Sevdiğinize gelince... O sizi hiç bir zaman anlamamıştır. İşin doğrusu, siz kendinizi hiçbir zaman anlamamışsınızdır.
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.