Mutsuzluk bulaşıcı bir hastalıktır. Mutsuz ile yoksulun birbirinden uzak durması lazım, birbirlerine bulaştırmamak için.
Söze bu alıntı ile başlamak istedim. Dostoyevski’nin 25 yaşında yazdığı ilk eser. Konuyu o kadar güzel ve yalın işlemişki sanki o döneme gittim ve geldim diyebilirim. Karakterler üşüdüğünde sanki bende üşüdüm, karakterler utandıklarında bende onlarlarla birlikte utandım onlar ne hissetti ise iliklerime kadar bende hissettim bu bağlamda çok etkileyici ve güzel bir kitap. Kesinlikle okunması gereken kitaplar arasında bir baş yapıt.
