Sonsuza kadar yitirmiş oldukları kişilere -ölmüş ya da yanlarında olmayan anne ve babalara,eşlere, çocuklara, arkadaşlara seslenirler: ‘’ Seni tekrar görmek istiyorum.’’ ‘’ Sevgini istiyorum.’’ ‘’Benimle gurur duyduğunu bilmek istiyorum.’’ ‘’Seni sevdiğimi ve bunu sana hiç söylemediğim için ne kadar pişman olduğumu bilmeni istiyorum.’’ ‘’Dönmeni istiyorum, öyle yalnızım ki!’’ ‘’Hiç yaşamadığım çocukluğumu istiyorum.’’ ‘’Sağlıklı olmak, yeniden genç olmak istiyorum.Sevilmek, sayılmak istiyorum. Yaşamımın bir anlamı olsun istiyorum. Bir şey başarmak istiyorum. Umursanmak, önemli olmak, anımsanmak istiyorum.’’
Ne çok istek, ne çok özlem ve ne çok acı, yüzeye ne kadar yakın, yalnızca birkaç dakika derinde. Yazgı acısı. Varoluş acısı.
Sayfa 11Kitabı okuyor
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.