Bu şaheseri okumam için yıllar yıllar geçmesi gerekiyormuş.
Bu meşhur şaheseri yıllar sonra okumak, ilk önce bir talihsizlik gibi gelmişti bana. Ancak, biraz düşününce bu aslında bir şans. Çünkü küçükken okusaydım, belki bir çocukluk hikayesi gibi aklımda yer edinecekti. Ama şimdi, uzun bir süre unutacağımı sanmıyorum.
Romanlarda başrolünde çocuk olduğu zaman, ben (sebebi bilinmez) daha bir istekle okuyorum. Galiba, yazarın çocuk rolüne bürünmesini incelemek ilgimi çekiyor. En son 
Yakıcı Sır kitabında da böyle hissetmiştim.
Zezé, çocukluğun verdiği masumiyetin bence işlenmiş en iyi örneklerinden biri.
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.