Gece yarısı uyanmak, hayata parantez açmak gibidir. Her şey durmuştur. Zaman durmuştur, işler durmuştur. Hiçbir şeyi kaçıramayacağını bilerek bunun rahatlığıyla sakin ve telaştan uzak düşünürsün. Bu bazen keyiflidir, aşıksan ve sonun seni sevdiğini biliyorsan onu düşünürsün. Hayaller kurarsın, sessizliği ve karanlığı seslerle ve renklerle doldurursun. Ama evin içi mutsuzluk doluysa gece yarısı uyanmaları, insana acı verir. Zaman geçmek bilmez ve acılar uzar. Gelip seni kurtarır diye uykudan medet umarsın.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.