İ.N
@Sherlock_strange
Ben Balık Olmuşum Kime ne?
Ya zaman da bize bırakıyorsa…
30 Kasım
3 okur puanı
Ağustos 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sevmek ve sevilmek çok farklıydı, sevmek bel ki bir şeydi ama sevilmek...
Ölüler de konuşur, ölüler anılarla konuşur. Geride bıraktıkları hatıralar ile konuşurlar.
Okur Takip Önerileri
Her zaman bekleyecek biri ve ya birileri vardır, bazen umutlu bazen karamsar. Geçmişten ya da gelecekten. Belki gerçekten, belki hayalden. Yüreğimden kopmuş, şah damarımdan geçmiş ve sonsuzluğa gitmiş, hüzünlü ama bir geminin dönüşünü bekledim ben. Hala bekliyorum.
Anlatılan parçayı kafamda yavaş yavaş birleştirdim. Ortaya bu manzara çıktı. İnsanları yargılamak en kolayı, önemli olan anlayabilmek. Oysa insanlar birbirini anlamak yerine yargılamayı tercih ederler. Bu onlara kolay gelir, bunun nedeni korkuyor olmalarıdır. Ama hepsinin arkasında anlaşılmamış kendilerini ifade edememiş insanlar vardır.
Ben masal gibiydim. Bir vardım, bir yoktum. Çünkü çocuktum. Büyükler beni görmek istediğinde ''var'' olurdum, istemediklerinde ''yok'' olurdum. En çok da beni ''yok'' saydıkları zaman vardım. Hepsi birbirlerini, birbirlerine göründükleri kadar tanıyorlardı. Oysa benim yanımda hepsinin maskeleri düşüyordu, çünkü ben çocuktum. Ben yoktum. Onları gerçek halleriyle çizdim aklımın defterine. Ben büyüdükçe onlar masal oldu içimde.
Büyüklük sende kalsın deriz biz buna...
Küçükler büyüklerin karşısında aşağılık duygusuna kapılırlar. Bununla baş edebilmek için sahip oldukları tek silah, büyüklerin yaralarını deşmektir. Büyük insanlara onların yöntemleriyle karşılık veremez, kendi yarasını iyileştirmeye çalışır. Bunu yaparsa bilir ki küçükleri silahsız bırakmıştır.
Gece yarısı uyanmak, hayata parantez açmak gibidir. Her şey durmuştur. Zaman durmuştur, işler durmuştur. Hiçbir şeyi kaçıramayacağını bilerek bunun rahatlığıyla sakin ve telaştan uzak düşünürsün. Bu bazen keyiflidir, aşıksan ve sonun seni sevdiğini biliyorsan onu düşünürsün. Hayaller kurarsın, sessizliği ve karanlığı seslerle ve renklerle doldurursun. Ama evin içi mutsuzluk doluysa gece yarısı uyanmaları, insana acı verir. Zaman geçmek bilmez ve acılar uzar. Gelip seni kurtarır diye uykudan medet umarsın.
İnsanın içinde saklanan o korkunç canavarla o akşam ilk defa, kendi ailemde tanıştım. Yuvalarından fırlamış gözleri, öfke içinde uzayan boyunları, şişen damarları ilk defa o zaman gördüm. Benzer manzaralarla daha sonra da karşılaştım. Büyüdükçe alışıyor insan belki de büyümek diye bu alışmaya diyorlar. Ne zaman bağıran, haykıran öfekli insanlar görsem, bu hayvanla ilk defa karşılaştığım andaki dehşeti, tedirginliği hatırlarım. Belki bu yüzden, bir yanım hep çocuk, hep suçlu kaldı.
Geçmiş unutulmuyor baba, unuttum sanıyorsun ama hep bir yerlerde oluyor. Sen unutsan ben unutamıyorum. Ben unutsam başkası hatırlatıyor. Bizi biz yapan yaptıklarımız Ali kaptan, iyisiyle kötüsüyle bütün yaşadıklarımız. Biz yaşadığımız sürece geçmişimiz bizimle yaşayacak.
152 syf.
·
Puan vermedi
