11 Kandil
9 | Vukûf-i zamânî
İçinde bulunulan hâlin ve zamânın bilincinde olmak anlamındadır. Sâlik, içinde bulunduğu hâlin şükrü mü yoksa tevbeyi mi gerektirdiğini bilmeli, kabz yani mânevî sıkıntı hâlinde istiğfâr, bast yani rahatlık ve neşe hâlinde ise şükretmelidir. Bu hâllere riâyet ederek gereğini yapmaya vukûf-i zamânî denir. Diğer bir ifâdeyle vukûf-i zamânî gönül muhâsebesidir, sâlikin zamanının nasıl geçtiğini düşünmesidir. Bazılarına göre vukûf-i zamânî sâlikin kelime-i tevhîd zikrini okurken Allah’ın huzûrunda olduğunu bilmesi ve dünyevî düşüncelerden sıyrılmasıdır.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.