Musa Anter daha önceleri bir çok kişiden duyduğum ve bir türlü kitaplarını okumaya sınavlar yüzünden fırsat bulamadığım çok değerli Kürt yazarlardan biri .Okumak için sürekli köşede gözümün önünde olacak şekilde bekletiyordum .
Geç oldu ama bazen geç kaldığımız şeyler bize çok şey katar inancında olduğum için iyi ki şu an okuyorum diyorum..
Gelelim kitaba küçük bir inceleme yapmaya demek isterdim ama bu kitap küçük bir inceleme yapmayı hak etmiyor aksine çok uzun bir inceleme yapmak en çok bu kitabın hakkıdır.
Musa Anter yani Apê Mûsa, çocukluğundan 1990 yılına değin, gördüklerini, duyduklarını, başından ve başkalarının başından geçenleri anlatıyor. Güzel bir Türkçeyle ve rahatlıkla veriyor vereceğini; üslup, tam bir anı üslubu ile biz okuyuculara çok değerli bir eser geride bıraktı.
Şimdi kitapta geçen sözde (ama yani onlarda insanlık yok hayvanlara özenen iki ayaklı salaklar çok bu dünyada kalkıp da bu şahıslara güzel hitap etmek yakışı kalmaz.) O askerlere o dönemin başkanlarına,savcısına, askerine ,milletvekilleri olsun her birinin ki aralarında olur da yaşayan varsa yaşattığını yaşamadan Allah canlarını almasın. Ölen varsa da aldıkları ahlar ellerinde ki masum insanların kanları bu tek devlet tek millet hayalleri iki cihanda da asla peşlerini bırakmasın.
“Esaret bahçesinde bir gül olmaktansa hürriyet bahçesinde bir diken olmayı tercih ederim.” Emin Batuya ait bir söz ağzından çıkan kanlarla duvara yazmış ve sonra da ölmüş "Emniyet veya Milli Emniyet, Emin’in kemiklerini bilemediğimiz bir yere atmıştı."(kitapta geçiyor yazdıklarım)
Bak daha binlerce olay var sığmıyor buraya sığsa da sizler işinize gelen şeyleri okuyup geçeceksiniz. Yıllarca Türklük kavramını zorla dayatılan bizler olduk ama hiç bir şekilde başarı sağlanmadı . Sağlanması da imkanı asla olmayan boş bir hayalden başka birşey değil.
Okudukça bir çok bilgiyi de beraberinde öğreniyor olduğunuzu fark edersiniz. Bunun için okumanız gerek , Kürt &Türk fark etmeksizin herkesin kesinlikle okuması lazım .
Eğer ki gerçekleri görüp hâlâ daha inanmayan varsa 3 maymunu oynayacaksanız . Boşuna kitap okumayın. Kitaplar masal değil farkına varmanız gerek.
Selahattin Demirtaş Diyor ya hani "Kürt çocuklarından ricamdır, tarihini bilmeyen, geçmişini bilmeyen geleceğini özgür kılamaz. Tarihinizi öğrenin. Amed zindanını öğrenin. Bunları bilmeyen bu günleri anlayamaz. Önce gerçek tarihimizi öğreneceğiz. Yalan yanlış yazdıkları tarihi değil."
"Sebebi ne olursa olsun hiç kimse vatanından ayrı yaşamak zorunda bırakılmamalı..!" #Ahmet KAYA
Bu sözler çok şeyi anlatıyor.
Kitaptaki şahıslara nefretim , kinim geçmiyor , geçmeyecek de .Ben bu kadar düşen vicdani açısından yoksun kişiler çok gördüm ama okuyup tekrar tekrar sanki o şehit edilen ,idam edilen insanlarla tekrar yaşıyor gibi olmak zor geliyor. Kitabı yarım bırakmayı çok düşündüm .
Evet sade bir dil kullanılmış evet gerçekleri olabildiğince anlatmaya çalışmış ama insan kaldıramıyor acıları. Yıllar önce olan vahşeti dün gibi hatırlıyorken , yakın zamanda Rojavada , İran'da şehit edilen masumlar varken . Bu acıları bize unutturmak imkansız olacaktır.
Kitapta çok şeye değinmiş 
Musa Anter bazılarını yeni öğrenmiş oldum bazılarını biliyordum ve bilmek istemediğim bir çok yaşanmış acıları tekrardan okumak zorunda kaldım..
Ama kitapta tek bir nokta var ırkçılık. Kürt halkının yüz yıllardır yaşadığı acıları görmezden geldiler , insanları şehit ettiler küçük bebekleri öldürdüler buna da kılıf çok uydurdular . İnsanlar açlıktan , sefaletten öldüler (ölmelerine göz yumdular ) .
Dersim ,Zilan , Ağrı ve daha nice yerler katliamlara gebeydi . Olurda birileri sağ kurtulursa eğer hepsini tek tek öldürdüler ya da evleri ahırları hayvanları yakıp yıktılar,öldürdüler ki sağ kurtulan yaralı çıkan birileri olursa eğer soğuktan,açlıktan ölsünler diye .
Kinlerinde boğuldular dünya onlara da kalmadı hepsi öldü. Geberdi de olur . Ape Musa her hatırasının sonunda zulüm yapan kişilerin öldüğünü belirttikçe küçük de olsa mutlu oldum .
Yani her zaman dediğim gibi bizi anlamanız için bizim dilimizi bilmenize gerek yok. Acının dili yoktur. İnsan olana bu dediklerim yeter de artar bile ama insanlığını kaybetmiş sahip olduğu ırkı dininin üstünde görüp put gibi tapıyorsa benim bu şahıslara diyecek lafım elbette ki Allah'tan bulun belanızı olacaktır.
Kürt dili - ırkı yoksa hiç bir ırk yok. En azından bizim nerden geldiğimiz belli . Atalarımız kimler hangi ırka mensup hepsi açık ve net .
Ne yapayım olmayan birşeye sitem etmiyoruz. Şu lanet ırkçılık yapanlar olduğu sürece konuşulacak tek konumuz bu olacak . Tarih ihanetten , zulümden, katliamlardan geçilmiyor. Kısacası kan dökmeye doymadılar. Gözleri toprak doyursun bu tür varlıkların.
Kürt vardır. Kürtler vardır. Kürtçe vardır. Ana dilimiz Türkçe değil , bizlerin ana dili Kürtçedir. Ölene kadar bu böyle olacak . Dünyada bir tek dil yok binlerce dil var . Umarım anlarsınız
Çok yazıp sildim , içimde kalmasını istemediğim çok şey var ama duvara anlatmak gibi olacak bu yüzden her defasında sildim.
Keşke kitap okuyanlar bir zamanlar öğretmenlerimizin dediği gibi "okuyan özellikle de kitap okuyan insanlar daha bilgili ,daha bakış açısı geniş,bir çok şeyleri kendi duydukları ile değil de araştırıp öğrenmek için çabalayan kişilerdi "tabirine uysa..
Her zaman öğrenmeye aç olun . Masalları çok dinlediniz . Gerçeğe uyanma zamanı. Etrafınızdaki gözlerinde acı olan insanları fark ettiğinizde sizinle aynı dili konuşuyor oluruz.
Ne yapalım bir umut bekliyorum hâlâ..
Okurken bir çok şeyi tekrar tekrar yaşıyor gibi oldum. Bazı şeyleri unutmak demek geçmişte şehit olan, haince katledilen, ihanet edilen Kürtlere ,masum bebeklere ,çocuklara ihanet etmek olur o yüzden :
Hevalno rabin xwendevanê Kurd bixwînin , bi Kurdî binivîsin, bi Kurdî bixwînin, Dîroka Kurdî hîn bibin û hîn bikin ji me re tu rê nemaye.
·
7 artı 1'leme
·206 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.