“çok sıkıldım buradan. tek ayakla sekmeden yürümeye çalışmaktan. hep dengede görüneyim ama her kapının ardına çöküp saklanmaktan. omzumu düşürmekten çok sıkıldım. yalanlarımdan yanlışlarımdan hatalarımdan. kendime sormaktan, neden yaptım? kendimden ve sorulardan. bir daha nasıl o kadar güzel yemekler yaparım? bir daha kime bakarım yanağını sever gibi? sorulardan. akşam sefası rüzgardan ters döndü. cırcır böcekleri uykumu getiriyor. birinin hem ölmüş hem bu yolda yürümüş olması beni çok incitiyor. yani nasıl. kocaman kadın aklımla küçücük çocuk aklımla bir annenin kızı olan aklımla herkese ablalık yapan aklımla, kazdığım çukura beni yatırıp üstümü örten aklımla, nasıl. kimse nasıl olduğunu sormadığında büyüdüğünü sanıyorsun çocukça ama nasıl. yasemin hanım omzunda ağladığında nasıl. hep mantıklı düşünmen gerektiğinde. hep çıkışı bulman gerektiğinde. hep çıkışı bulan sen olduğunda, nasıl, iyi mi böyle?”
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.