Hapsolduğum zindandan kanat çırpıyordum bu sefer, bir kırlangıç olup uçacağım gökyüzüne doğru. Ve o gökyüzünde kendime mesken tutabileceğim bir pencere kenarı bulacağım; kış bastırınca, o korkutucu soğuğun yüreğimi üşütemeyeceği, yeni ülkelere göç edebileceğim bir pencere kenarı...
Çünkü ben, yıllar boyu kanat çırpmasına izin verilmemiş bir kırlangıç kuşuydum. Kanatlarım gücünü yitirdi ama yüreğim hâlâ sağlam.
Parmak ucu kadar olan yüreğim, hâlâ yaşayabileceğine inanıyor.
Sayfa 15 - EphesusKitabı okudu
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.