İkinci Kitap kısmına gelince pes ettim. Okuduğum yorumlardan ve şimdiye kadar okuduğum sayfalardan da şüphem yok ki anlatmak istenileni kalıcı kılıyor insanın zihninde yazar anlatımıyla. Çok zaman geçsin, yabancı isimler aklımda pek kalmamasına rağmen Fewkoombey'i hiç unutmayacağım, hatta daha kitabın başında ölüm haberini alınca kitaptaki rolünün bittiğini sanıp kahırlandım. Oysa yazar Fewkoombey'in bir ansiklopedi cildiyle bağı hayattaki duruşumu anımsattı bana. Bazen birşeylerden habersiz ve uzak oluş o kadar da kötü değilmiş. Devamında neler yaşıyor Fewkoombey bilmiyorum. Seneler geçer de bu kitap tekrar elime geçerse bu sayfalara illaki bakacağım Eğer düşünseydi düşünceleri şunlar olurdu (Sf.63) Eğer eğitim görmüş olsaydı şunları söylerdi (Sf.85) ve en başa dönüp tekrar tekrar okuduğum o satırlar, nerelerde paylaşsam diye düşünüp dönüp dolaşıp buraya yazdığım satırlar: Ne verirlerse aldı; yoksulluk zordur çünkü, Ama sordu yine de aslında budala değildi, "Niçin barındırıp niçin besliyorsunuz beni? Bilmeliyim hakkımdaki niyetinizi." Eski bir İrlanda şarkısı.

Beş Paralık RomanBertolt Brecht · İletişim Yayınevi · 2013556 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

dağ deniz