Beyitte şair, Ferhad ve Mecnun’un aşkını kendi aşkı ile kıyaslamıştır. Ferhad ve Mecnun’un aşktan sarhoş olduklarını birinin dağları deldiğini diğerinin ise aşkından çöllere düştüğünü açıkça söylemese de vurgulamıştır. Aşkî, Mecnun ve Ferhat sarhoşlukları ile kalsınlar ben hala aşığım ve hala aşk meclisinde feleğin kadehiyle kendi kadehimi parlatırım der. Kendi aşkını şair, Ferhad ve Mecnun’un aşkından da öte görür. Hala acı ve ızdırap içinde olduğunu, feleğin acımasızlığını vurgular.