Her canlı bir gün ölümü tadacaktı…
Uzun sürecekti. Zaten uzun sürüyordu, her şey; bitmek bilmiyordu. Yeniden yapamazdı. Beklemek zorundaydı. Gelene kadar. Gelecekti elbet. Her canlı bir gün ölümü tadacaktı. Çocukları bekliyordu bu yüzden, onların oyunlarını seyrederken hızlı geçiyordu zaman. Çocukların oyınlarını izlerken, kendisinin hiç oynamadığı oyunlarını seyrederken ve onların oyunları bittiğinde, her oyunun zamanı geldiğinde biteceğine biraz daha inanarak, bu inançla beklemeye devam ederek…
Üşüme… Sakın korkma…
Sayfa 172Kitabı okudu
·
258 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.