Çoğu zaman karşı delil olarak değinilen, sipahilerin ateşli silah kullanma konusundaki isteksizliklerini açıklamak için İslam dinine müracaat etmek yerine hafif silahlı atlıların zihniyeti, sosyal statüleri ve askerî geleneklerine, ilk ateşli silahların at sırtındaki savaşçı için kullanışsız olmasına ve imparatorluğun doğu sınırında hafif süvariye duyulan askerî ihtiyaca bakmak gerekir. Bir bütün olarak bakıldığında, Osmanlıların ateşli silahların imali ve kullanılmasında uzmanlaşmış merkezî ve daimi birlikler kurmakta hem Avrupalı hem de Ortadoğulu hasımlarından daha önce davrandıkları görülmektedir.