Bu kitap bazı sebepler dolayısıyla pek popüler olamamış bir kitap benim için.Bu yüzden de oldukça değerli.Şu an stabil bir şekilde çok satan 1984,Cesur Yeni Dünya, Fahrenheit 451 ve Otomatik Piyano kitaplarına esin kaynağı olan eserden bahsediyorum.Evet oldukça şaşırtıcı çok sevdiğim distopya (antiütopya) örneklerinin bu kitaptan esinlenilmiş olması.Bir mühendisin günlüğü şeklinde yazıldığı için oldukça akıcı ve ayracınız olmasa bile kaldığınız yeri kesinlikle unutmuyorsunuz.Toplamda 40 bölüm var ve kitabın son bölümünde de edebiyat, devrim ve entropi ile ilgili Zamyatin'in 10 sayfalık bir yazısı var.Kitabın bir diğer güçlü yönü 1921 yılında yazılmasına rağmen döneminin çok ilerisinde, hayalgücü, yaratıcılık gerektiren pek çok öğeyi içinde barındırması.Mesela ben 1940'lı yıllarda yazılmış 1984 için bile oldukça ilerici bir eser olduğunu düşünmüştüm.Ama Biz'in bazı bölümlerinin verdiği kasveti 1984'te de görüyoruz.Ayrıca 1984 biraz daha ilkeselleşmiş, biraz daha somutlaştırılmış ve net bir versiyonu diyebilirim.Kitap ile ilgili tek olumsuz görüşüm; kullanılan dilin çok belirsiz olması.Yani sayfarlarca okuyorsun ama yazılanlar sonucunda kafanda herhangi somut bir olay yerine sadece duygular canlanıyor.Bu durum da eseri betimleme yönünden zayıf kılıyor.Sanırım, yukarıda saydığım eserlerin yazılma fikri de bu görüş üzerine ortaya çıkmış.Fikir mükemmel ama dili biraz belirsiz.Bütün bireylerin isim yerine numaralar ile kimlikleştirilmesi, numaraların cinsel birleşim için birbirine kaydolması oldukça takdire şayan bir yaratıcılık.Sonuca gelirsek, yukarıda saydığım eserlerden herhangi birini okuduysanız ve çok beğendiyseniz.Bu eserlerin daha ilkel bir sürümü, atası olan Biz'i okumak ilginizi çekebilir.Kitap ile kalın.

BizYevgeni İvanoviç Zamyatin · İthaki Yayınları · 20209,2bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.