Sessizliğime sığınıyorum
Sessizliğime sığınıyorum
Uçurum dolusu sustuğum sessizliğime
Sana duyuramadığım bütün suskunlukların
Girdabına döne dolaşa hasret sessizliğine
Herkesin sustuğu bir yalnızlığın eşyaların
Bir mobilya sesindeki çıtırtılara sığındığım
Korkarak yarınları beklediğim sessizlikler
Hepsinin bir anlamı var
Çünkü ben bütün susmalarımı sende bulmak gibi bir alışkanlığım var
Biliyor musun her gece başka bir şiir durağında iniyorum
Sokaklarda sessizliği bozan ve karanlığın içinde tutunan sokak lambaları
Bütün hatıralarıma ışık tutuyor
Ve köpeklerin başı boş sesleri uzaklardan uzaklara yankılanan bir korku gibi
İçimde yankılanıyor
Ve bir sessizliğine daha sığınıp uyanıyorum
Soğuk bir ter yorgunluğuma bulaşmış oluyor ve ben senin sessizliğine
İçlenip bir yağmur gibi içime içime damlıyorum ne göğüm kalıyor
Ne karanlığım bir şiir tutuyor beni
Sonra başım dönüyor deniz tutar gibi düşüyorum ellerinden ve ayrılığın
Bittiği bir şiire sığınıyorum
Yalnızlık bulup bulup seni bir daha benden almasını bekleyen bir şair olup çıkıyorum
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.