Nietszsche'den yaklaşık altı yüzyıl önce Mevlânâ diyordu ki:
Geçmişi unut.
Koy bir kenara.
Yeni bir sayfa aç.
Kurtar benliğini dünden!
Bugünün çocuğu ol.
Bütün bilgeliği ve gülümseyişiyle gençliğin.
Şu anı hiç terk etme ne olur.
Sonsuza uzanan şu günü, terk etme.