Çocukluk bahçemde takıldığım en büyük taş olduğunu bilmezmiş, ruhumda açtığın yarıkları görmezmiş gibi, dizimizi kanatan taşlardan, aynı bahçede aldığımız çocukluk yaralarından bahsetmişsin. Gitmeyip de burada kalsaydın başımıza gelebilecekleri yazmışsın ya, gülsem mi ağlasam mı karar veremedim. Hele beni sevdiğin için gittiğini okuyunca, zarafetine nasıl teşekkür edeceğimi bilemedim. Neden "Onu, seni sevdiğimden daha çok sevdim. Onsuz kalmaktansa, sensiz olmayı yeğledim" diyemiyorsun? Bu saatten sonra renkli nezaket balonlarının ardına saklanma, komik oluyorsun.
Sayfa 66Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.