tabii annemin aile içindeki konumunun ne kadar yıpratıcı ve tüketici olduğu hiç akıldan çıkarılmamalı. dükkânda, ev işlerinde kendini harap etti, ailedeki tüm hastalıkları iki kat fazlasıyla çekti, ama tüm bunları taçlandıran, seninle bizler arasında kalan konumu yüzünden çektikleridir. ona karşı daima sevgi ve saygı doluydun, ama bu konuda onu sakınmaktan sen de bizler kadar uzaktın. ona acımasızca yüklendik, sen kendi tarafından, biz kendi tarafımızdan. bu bir rahatlamaydı, kimse kötü bir şey düşünmüyordu, herkes kavgayı düşünüyordu, senin bizimle, bizim seninle sürdürdüğümüz kavgayı, ve öfkemizi annemden çıkarıyorduk. ayrıca senin —tabii kendi açından tamamen masum bir biçimde— annemi bizim yüzümüzden üzmen, çocuk eğitimine de olumlu bir katkı değildi. hatta bu bizim ona karşı başka koşullar altında haklı görülemeyecek davranışımızı bile meşrulaştırıyordu. senin yüzünden bizden ve bizim yüzümüzden senden neler çekti; bizi şımarttığı için —bazen bu "şımartma" senin düzenine karşı yalnızca sessiz, bilinçdışı bir gösteri olarak kalmış olsa bile— senin haklı olduğun durumları hiç hesaba katmadan söylüyorum. onun hepimize karşı duyduğu sevgi ve bu sevginin mutluluğundan aldığı dayanma gücü olmasaydı, tüm bunları kaldıramazdı tabii.
Sayfa 39Kitabı okudu
·
346 görüntüleme
Su an ben de okuyorum bunu😭her satırın altını çiziyorum
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.