Hatice Karini: Mezarlığın ortasında, bir sonraki ölüyü bekleyen birkaç metre derinliğinde bir çukur vardı; kuru toprakta açılan bu mezarın kenarları çok muntazamdı. Kolayca inip çıkılsın diye tahta bir merdiven koymuşlardı mezara. O sıcak günlerde, mezarlığa uğrayışlarımı alışkanlık haline getirmiştim; çukura iner, dibinde uzanıp yatardım. Toprak kuru ve dümdüz olur; güneş ışınları aşağıya kadar inmez, toprak kızdırmazdı. Yukarı bakınca dikdörtgen bir gökyüzünden ve geçip giden birkaç beyaz buluttan başka bir şey görmezdim, kulağıma hiçbir ses gelmez olurdu; bu yalnızlık bu özgürlük içinde saatlerce kalırdım.

Mezarlığın ortasında, bir sonraki ölüyü bekleyen birkaç metre derinliğinde bir çukur vardı; kuru toprakta açılan bu mezarın kenarları çok muntazamdı. Kolayca inip çıkılsın diye tahta bir merdiven koymuşlardı mezara. O sıcak günlerde, mezarlığa uğrayışlarımı alışkanlık haline getirmiştim; çukura iner, dibinde uzanıp yatardım. Toprak kuru ve dümdüz olur; güneş ışınları aşağıya kadar inmez, toprak kızdırmazdı. Yukarı bakınca dikdörtgen bir gökyüzünden ve geçip giden birkaç beyaz buluttan başka bir şey görmezdim, kulağıma hiçbir ses gelmez olurdu; bu yalnızlık bu özgürlük içinde saatlerce kalırdım.

Sayfa 77Kitabı okudu

İsa Bu Köye Uğramadı Carlo Levi

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Karini