Türkler Nasıl Müslüman Oldu?
Bu kitaptan evvel yazar, 
Erdoğan Aydın nın,
Nasıl Müslüman Olduk kitabını okumuştum iki kitap arasında çokça fark var.
Türkler Nasıl Müslüman Oldu? kitabında Arab Savaşcı Kutube'ye baştan sona övgüler dizilmekte adeta Türkler İslamiyeti severek kabul ettiler, Kuteybe'nin isteği üzerine Müslüman olmadan
evvelin de bile severek cami yaptılar, diye belirtmektedir.
Oysa ki, kitabın içeriğinde bile kimi kısımlarda alttaki kisımdaki gibi işin özü dinden çok talan, yağma ganimet köle cariye vs elde edilmesidir.
Emevilerin cihat ilan edip, ele geçirdiği topraklarda orayı egomonyası altına aldıklarına dair bir gösterge olarak cami yapmaları ve yaptırmaları kitapta çokça bir övünc kaynağı Kuteybe gibi binlerce insanın öldürülmesine öncülük eden birinden Müslüman Fatihi diye bahsetmekte yazar.
Burada farklı bir parentez açmak gerek,
Merhum 
Yaşar Nuri Öztürk 
Allah ile Aldatmak kitabında
"Türkiye'de ki, Camilerin sayısı Dünyada ki tüm cami sayısından fazladır.
Bu Camilere ihtiyaç olduğundan değil, ikdirarı ele geçirenler, siyasi hasımlarına üstünlük göstergesi olarak bu yöntemi tercih etmektedir." diye ifade ediyordu.
Anlaşılan Emevi geleneği günümüzde son sürat devam etmektedir.
Kitaptan okurken hiç alıntı yapmadım, bolca Arab güzellemesi yaparken yazar, Türklerin, Zerduş, putatapar, Budist vs. gibi itamlarla aşağılamaya çalışmaktadır.
Son olarak kitaptan bir alıntı ile incelemeyi noktalayalım.
Müslüman Fatih (Yazarın bahsettiği kişi Emevi Komutanı Kuteybe) Semerkant'a dini bakımdan bir Nuh Tufanı gibi girmiş ve baş döndürücü bir büyük İslamlaştırma hareketi başlatmıştır. Her nekadar bunun Buhara da gerçekleştirilen büyük İslam İnkılabına benzer ve ayrı yönleri varsa da, Müslüman Fatihi'nin kuvvetli bir üs ve İslam merkezi için Buhara'yı tercih ettiği bir gerçektir.
S.166
İslami Hareketin Genel Planı:
Mamafihi meselenin bütün bu olumsuz yönlerine rağmen Kuteybe, Semerkant'ın islamlaştırılması yolunda hem de işin başında, çok ciddi tedbirler almıştır. Bunda Arap Komutanının; Buhara'nın İslamlaştırılmasında başına gelen zincirleme olaylardan büyük ölçüde ders aldığı ve bu yöndeki tecrübelerinden sonuna kadar yararlanmak niyetinde olduğu görülmektedir.
Bilindiği gibi Kuteybe; Semerkant'ı ele geçirmek için giriştiği ağır kuşatma hareketi sırasında, çok kanlı çarpışmalar olmuş ve Semerkant surlarına tırmanan Arap askerleri, Türk askerlerinin amansız ok yağmuru ve parlak kılınçları karşısında eriyip gitmişlerdi.
Buna karşı Türklerde büyük zayiatlar veriyorlardı. Semerkant'ın vatanperver hükümdarı Oğuz Bek, bu konuda çök daha basiretli davranmış ve muharip Türk unsurunun daha fazla zayiat vermelerini önlemek için Kuteybe'ye barış teklifinde bulunmuş ve onunla anlaşabildiklerı takdirde bir "Sulh Anlaşması" yapmak istediğini bildirmiştir.
öyle tamin ediyoruzki Oğuz Beki kendine göre böyle düşünmeye zorlayan haklı sebepler vardır. Ona göre Kuteybe gerçek bir komutanda bulunması gereken bir çok medeni meziyet ve üsün vasıflardan yoksun bir kimse idi.
Ganimet düşkünü, aç gözlü, hırslı, şahsi dostluklarında dürüst davranmayan bir insandı. Harbi bir yüce gaye için değil ganimet elde etmek, halkın elinde avucunda ne varsa toplamak için yapıyordu. Bu bakımdan Kuteybe ve askerlerine yüklü bir para verilirse o buradan çeker giderdi.
Nitekimet-Taberi, Oğuz Bek'in bu meseleyi Türk Beyleri ile istişare ederken şöyle dediğini rivayet etmektedir:
"Şüphesiz bu Araplar hırsızlar gibidir. Eğer onlara bir şeyler verilirse çekilip giderler. Kuteybe de böyledir. Eğer ona bir şeyler verilirse alır ve geri gider, (aksi halde harbetmeye kalkışır). Zaten Kuteybe hükümdar yaradılışlı bir kimse olmadığı gibi, hükmüdar olmak talebinde de değildir"
S.167
·
1 artı 1'leme
·59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.