Yaklaşın yamacıma bir mevzudan bahsetmek dilerim:
Burada her şuurlu kardeşimin bir cemaati veya sempatisi olduğu hocaları var. Bir ipe sarılmış olmak ne güzel bir durum olmakla birlikte burada bir sıkıntılı mesele de var. Bence meselenin adı: "Cemaatini dininin önüne geçirmektir." Şunu anlıyorum ve bende bu kısmına dahilim üstelik. Kişi bir cemaati yada hocasını sahiplenmeli ki bu ipe sıkı sıkı sarılsın. Ama gelgelelim bir camiaya müntesip olmak kendi cemaatinden başka kardeşlerinin pis, kötü gibi vasıflara sahip olmasını gerektirmez. En fazla ehli sünnetin dışında olur ki, onları da: "Yaramazlık yapmış, gönlü hastalanmış kardeşleri" olarak görmelidir. Şayet bir ilmi varsa güzelce tebliğ edebilir, anlatabilir. Ama yoksa kendi camiasının, hocasının fanatizmi ile karşı tarafta düşündüğü kardeşini zemmetmemeli, kötülememelidir. Hele hele tartışıp kavga etmek hiç yakışıklı değil. Öyle ya herkes kendince hak yol üzerinde olduğu için bir yerlerde tutunuyor. Kimse ben batıl görüş için buradayım der mi? Akıl mantık bunu alır mı?
Bakınız güzel kardeşlerim hiç biriniz müdafaa ettiğiniz hocalarınızı, camianızı tam manasıyla kuşatacak kadar tanımıyorsunuz. Uzaktan 3-5 sohbetini dinlemekle o kişi "numune-i imtisal" olmuyor. Sadece siz öyle olmasını istiyorsunuz. Ve ona bu payeyi verince onun hatırına herkesi kırıp geçiriyorsunuz ki, vallahi değmez. Bir hoca arkadaşım var akranımdır. Şu anda ülkede var olan en büyük İslami camiaların medreselerinde okumuş. Bir cemaatin değil, parça parça bir kaç cemaatin içerisinde. Sonradan tanıdığı cemaatler hariç tabi bu. Bana şöyle demişti de başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü: "Hacı abi keşke ben beş vakit namazını camide cemaatle kılan bir genç olsaydım da hiç bir cemaatin içerisinde olmasaydım." Ha, bu cemaatler kötüdür demek değildir. Ama bu "her camianın iyisi de kötüsü de vardır, sâfiyane bir cemaat yoktur" demektir. Lafları tam anlayalım inşaallah.
Ben bunları size anlatırken kendimden yola çıkıyorum. Bir zamanlar bende çok ateşli idim. Kayınbabama oy verdiği siyasi partiden dolayı: "Hepiniz Yahudi köpeğisiniz" diye kızdığım olmuştu. (Görün de ibret alın.) Ama geldiğim nokta artık herkesi anlamak üzere. Herkesin kendine göre terazisi ve hak anlayışı var. Benim de öyle, senin de öyle keza. Ben doğruyum, biz doğruyuz gerisi hepsi zümera cehenneme diye bakışlar bize yakışmaz. En azından bu kadar okuyorsak bunun hakkı bodoslamasına insanları zemmetmek olmamalıdır. Elinden tutabiliyorsan -tabi bariz hataları olduğu zaman- tut. Tutamıyorsan da kenara çekil, kalp kırma. Naçizane sözümü dinleyene nasihatimdir. Dinlemeyeni de gözlerinden öperim.
Bu yazıyı okuduktan sonra "benim hocam senin hocanı yada benim şeyhim senin şeyhini döver" diye gezeni döverim. :)))
Zaman hepimizi uslandırıyor. Yirmili yaşların insanı fevridir, kımıl kımıldır. Bu siteyi kullananlar da ekseriyetle bu güruhtan oldukları için onları anlamak hiç de zor değildir. Kaldı ki bir on sene daha geçince onlar da zaten kendilerine çeki düzen vereceklerdir.
Funny abim seni birisi fena halde kızdırmış, canını sıkmış galiba. Aldırma, Allah'a havale et. Sen güzel güzel izah etmişsin ama bil bakalım anlayacaklar mı seni? Bence onların biraz zamana ihtiyacı var. Kaldı ki bu iş çok kitap okumayla da olmuyor. Okuduğumuzu hayatımıza aksettirdiğimizde, yıllana yıllana bu sendeki şuur oluşuyor.
Adam Bediüzzaman, Nurettin Yıldız, İhsan Şenocak okuyor, kendisini irşad makamında yada bir tebliğci olarak görüyor. Çıtayı biraz yükseltince Gazali, biraz daha yükseltince de İbn'ül Arabi gelir. Versen eline Arabi'nin Fütuhat'ını, oku desen; "Ben bu kitaptan hiçbir şey anlamadım." der.
Kaldı ki mesele bu ilimleri bilmek de değil. Mesele bu ilimlere uygun bir hal almak, okuduklarınla hemhal olup kalden hale geçmek, pişmek...
Sözlerimi noktalarken tekrar vurgulamak istiyorum. Bu sitedeki üyeler, Arabi'nin metafiziğini anlayacak insanlar değiller ama herkesin dilinde bir İslam dolanmış gidiyor. Ne yapayım ben şimdi? Ne yapayım, engelleyip geçiyorum, yahut susuyorum. Konuşsam anlamazlar zira benim yaşadıklarımı yaşamadılar. Benim akranım da değiller. Nereden baksan hepsi benden on yaş küçük. Onların yaşındayken ben de risale-i nur okurdum. Arabi'yle daha sadece birkaç sene evvel tanıştım. Zaman abi, zaman... İslam öyle bir cevher ki, kimi bir okyanus gibiyken kimi de göl gibidir. Göl bulanır zira akıntı yoktur ama okyanus bulanmaz. Ne demek istiyorum? Diğer cemaat veya tarikatleri hatta ehli sünnet dışına çıkmış yitik garipleri küçümsemeyin zira Hakk'ın okyanusunda o garipler suyu bulandırmıyorsa, birilerinin kalbinde neden o su balçık tutuyor? Cilalayalım kalp aynamızı. Vesselam.
Yok yok ablam kızgın değil, üzgünüm bu duruma. Size kesinlikle katılıyorum ki, zaman kere zaman. İnsan zamanla oturuyor. Bizde kardeşlerimize bunu anlatmak istedik. Ama oturduktan sonra kırdıkları kalpleri hatırlayacakları için şimdiden dikkatli olsunlar istedim. Rabbim cümlemizi muvaffak eyleye, amin. Ve aleyküm selam. :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
istifadeli oldu hocam, eyvallah.
Estağfirullah abim, zahmet buyurup okudunuz hepimiz kazandık elhamdülillah. :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Değinilmesi, el atılması gereken bir konuya değinmişsiniz,Hak razı olsun.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.