"Sevgi, karşımızdaki kişiyi olduğu gibi kabul ettiğimiz üçüncü aşama. Yani onu ne Tanrısallaştırdığımız ne de şeytanlaştırdığımız aşama. O zaman onun iyi yanlarıyla mutlu oluruz, zayıf yanlarını kabul ederiz. Ve zayıflıklarına rağmen olduğu gibi kabul ettiğimizde onun yanında mutlu oluruz. Ancak o zaman sağlıklı bir şekilde ilerleyecek olgun bir sevgiden bahsedebiliriz. Bir zamanlar kendi analistimin de bana söylediği gibi, sevginin anahtarı karşımızdaki kişinin zayıflıklarını kabul etmekte, ilişki süresi boyunca içsel olarak ya da dışa vurmak suretiyle isyan etmeden bu zayıflıklara katlanmakta ve bu esnada gerçekten mutlu olabilmektedir. "